نه اینکه دیر به دیر یادت میوفتم نه؛ مگه میشه آدمی که زود به زود محتاجته دیر به دیر به یادت باشه؟! ..

فقط این دنیا درگیر کننده ی مزخرفه. همین. 

این حال و هوای پاییزی، 

محتاج یه کوچه ِباغ پوشیده از برگ منتهی به یه خونه ی کاهگلی و آهنگ سمت باران مجید اخشابی و قدم زدن‌های دونفره‌ست...

زان سوی او چندان کرم، زین سو خلاف و بیش و کم

زان سوی او چندان نِعَم، زین سوی تو چندین خطا

-مولانا

دِلَم گِرفتِه و می‌خواهَمَت چِه‌کار کُنَم؟

فیل کوچک که هیچی؛ الان حس می‌کنم یه فیل ِزخمی‌ام.

کسی هست بتونه برام کد قالب بفرسته؟ یا قالب بسازه؟ یه کمکی کنین یه کم این خونه ی تحمیلی رو نونوار کنم:) علی یارتون:)

حس و حال زن تنهایی رو دارم که مردش اونو با چندتا بچه ی قد و نیم قد و هزار آرزوی ِنشکفته رها کرده و رفته؛ حالا یکی پیدا شده و میخواد مرهمی بشه واسه زخماش و محرمی واسه دردای دلش، زنی که هم به سایه سر احتیاج داره و هم به اونی که رفته همچنان وفاداره، زنی که دیوارای خونه ی جدید با میله های زندان براش فرقی نداره، زنی که خونه خودشو میخواد، حوض نقلی وسط حیاطشو ، باغچه و گلدونای شمعدونیش رو، ولی دیگه هیچ امیدی به برگشت اونا نیست.

اینه شرح حال من و بلاگفایی که منو با آرشیو چند ساله رها کرد و رفت ، اینه روزگار من و غربت فضای بلاگ؛ که میشه توش زنده موند اما نمیشه زندگی کرد .. چشمم به دریه که هرگز باز نمیشه .. و خدایا؛ اشکو الیک غربتی.

هرچقد میام به روی خودم نیارم نمیشه که نمیشه؛ 

من بلاگفای خودمو میخوام.

[ خدایا ؛ بلاگفا رو آزاد کن . از خرمشهر که سخت تر نیست ، 

خدایا ؛ مروح کن دل و جان را / دل ِتنگ پریشان را / گلستان ساز زندان را / بر این ارواح زندانی ]

اگه خواستی بری سیدخندان ، هرجوری شده برو سیدخندان.

فوق لیسانسه‌ها - سروش صحت

فقط من نمیدونم دقیقا سیدخندانم کجاست!یعنی لحظه به لحظه سیدخندانم تغییر میکنه؛ شاید واسه همینم هست که نمیرسم بهش :|

از تُ بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب ِسر نگران
ما گذشتیم و گذشت آنچه تُ با ما کردی
تُ بمان و دگران وای به حال ِدگران

     شهریار